بررسی مقایسه ای اثرات احتمالی ناهنجاری زایی تجویز مادری عصاره آبی- الکلی بخش های هوایی گیاه گل ساعتی و دیازپام بر تکوین مغز نوزاد موش صحرایی نژاد ویستار

چکیده در طب سنتی به عنوان (passifloraceae تیره ) passiflora incarnata مقدمه: گل ساعتی با نام علمی داروی خواب آور و آرام بخش استفاده می شود. در مطالعه حاضر اثرات مصرف عصاره گل ساعتی با داروی دیازپام در دوران بارداری بر ساختار نیمکره ها و بطن های طرفی مغز نوزادان یک روزه موش صحرایی مقایسه شده است. مواد و روش ها: بدین منظور، موش های صحرایی باردار نژاد ویستار پس از آمیزش به 4 گروه 6 تایی: 200 میلی گرم/کیلوگرم عصاره گل ) 160 میلی گرم/کیلوگرم عصاره گل ساعتی)، تیمار 2 ) کنترل، تیمار 1 ساعتی) و تیمار 3(دیازپام 2 میلی گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. تیمار گروه های 2،1 و 3 از روز 12 حاملگی تا زمان زایمان به صورت روزانه و تزریق زیرپوستی انجام شد. سپس از بین نوزادان متعلق به هر مادر 2 نوزاد انتخاب، مغز آنها فیکس (فرمالین 10 %) و پس از تهیه برشهای سریالی ( 7 میکرون) و رنگ آمیزی (هماتوکسیلین- ائوزین) حجم نیمکره ها و بطنهای طرفی مغز به روش کاوالیه و تراکم نورونی آزمون تی ، spss نئوکورتکس به روش دایسکتور محاسبه شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار 19 و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، تجویز مادری عصاره گل ساعتی باعث بروز اختلاف معناداری در حجم نیمکره ها، بطنهای طرفی و تراکم نورونی نئوکورتکس مغز نشد. اما در گروه تیمار با دیازپام حجم نیمکره ها و بطنهای طرفی، همچنین تراکم نورونی نئوکورتکس به طور معناداری افزایش یافت. (p < 0.05) نتیجه گیری: بنابراین بر خلاف دیازپام، تیمار با عصاره گل ساعتی( 200 میلی گرم/کیلوگرم) دارای اثرات ناهنجاری زایی آشکاری بر مغز در حال تکوین جنین نیست. در عین حال اثرات احتمالی ناهنجاری زایی دوزهای بالاتر عصاره گل ساعتی را نمی توان رد کرد.